Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

1. circā, a later access. form for circum; not freq. before the Aug. per., esp. in Livy and Quintilian [acc. to Klotz, circa = circum ea; cf: antea, interea, postea, praeterea, etc.].

  1. I. Adv.
    1. A. ( = circum, I. B.) Around, round about, all around, in the environs or neighborhood: gramen erat circa, Ov. M. 3, 411: ripaeque lacusque Responsant circa, Verg. A. 12, 757: at circa gravibus pensis affixa puellaremittat opus, Tib. 1, 3, 87: circaque quā tumor est, Cels. 5, 28, 3; 5, 28, 4: fluvius ab tergo; ante circaque velut ripa praeceps oram ejus omnem cingebat, Liv. 27, 18, 5; 28, 33, 2: circa Padus amnis, id. 21, 43, 4 Weissenb. ad loc.: caligo, quam circa umidi effuderant montes, Curt. 4, 12, 20: alibi quam Romao circaque, Plin. 26, 1, 1, § 1; Quint. 12, prooem. § 2; Tac. A. 2, 11.
    2. B. Circa esse, to be in the region around, in the neighborhood: ex montibus qui circa sunt, Liv. 1, 4, 6: Tarquinium moribundum cum qui circa erant excepissent, id. 1, 41, 1: sed non passi sunt ii, qui circa erant, Nep. Eum. 10, 4: eversa est turris quodque circa muri erat, Liv. 34, 29, 6: Corinthus et quae circa est regio, Plin. 24, 9, 42, § 69; Quint. 10, 7, 16.
      Also freq. without esse, in connection with a subst.: multarum circa civitatum irritatis animis, the towns lying around, Liv. 1, 17, 4; 9, 2, 1; 27, 30, 3; 29, 29, 2; 42, 64, 2: angulus muri erat in planiorem patentioremque quam cetera circa vallem vergens ( = cetera loca quae circa erant), id. 21, 7, 5: corpora multa virūm circa, Verg. A. 7, 535; Plin. 3, 17, 21, § 124.
    3. C. Strengthened: undique circa and circa omnis ( = circum), round about, all around: frumento undique circa ex agris convecto. Liv. 42, 56, 8; 23, 19, 8; nam et circa omnia defecerunt, id. 9, 23, 10: cum tam procul Romani unica spes, circa omnia hostium essent, id. 21, 11, 12; cf. id. 9, 2, 7 Drak.: exhausto circa omni agro, id. 31, 38, 1; 24, 3, 3; Val. Fl. 8, 2; Flor. 1, 18, 12 Duker; Quint. 9, 2, 45.
  2. II. Prep. with acc.
    1. A. In space.
      1. 1. ( = circum, II. B.) Prop., in the region which surrounds, about, around, on the sides of: quam (Hennam) circa lacus lucique sunt plurimi atque laetissimi flores omni tempore anni, Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107: noctu ligna contulerunt circa casam eam, in quā quiescebat, Nep. Alcib. 10, 4: circa flumina et lacus frequens nebula est, Sen. Q. N. 5, 3, 1: circa equum Alexandri, Curt. 4, 15, 26: illi robur et aes triplex Circa pectus erat, Hor. C. 1, 3, 10; id. S. 2, 6, 34: quem circa tigres jacent, Ov. M. 3, 668.
      2. 2. ( = circum, II. C.) Into … around, to … round about, etc. (first in Livy): Romulus legatos circa vicinas gentes misit, Liv. 1, 9, 2: legatis circa duodecim populos missis, id. 4, 23, 5; 28, 26, 11: circa domos ire, id. 26, 13, 1; 25, 9, 2; 39, 18, 2; 29, 22, 3: circa civitates missi legati, id. 21, 49, 7 Weissenb.; 31, 3, 5; Plin. 7, 37, 37, § 123; Suet. Aug. 49; id. Ner. 28: litteris circa praefectos dimissis, Liv. 42, 51, 1: custodes circa omnes portas missi, id. 28, 26, 11; 26, 13, 1.
      3. 3. ( = circum, II. D.) With the prevailing idea of neighborhood, vicinity, in the region of, near to, near by: Capuam et urbis circa Capuam occupare, Cic. Agr. 1, 7, 22: circa Liternum posuit castra, in the neighborhood of, Liv. 23, 35, 6: tabernae erant circa forum, Quint. 6, 3, 38: circa Armeniae montes, Curt. 5, 1, 13: Acesinen amnem, Plin. 12, 5, 11, § 23: domum auream, Suet. Ner. 38: sacrificantem, id. Claud. 36.
        1. b. As a less definite designation of place for in: Orestis liberi sedem cepere circa Lesbum insulam, Vell. 1, 2, 5: circa Mesopotamiam subsistere, Curt. 4, 9, 1: quod circa Syriam nascitur, Plin. 19, 3, 16, § 46; Quint. prooem. § 20: initia statim primi libri, id. 1, 5, 44; cf. finem, id. 4, 3, 5: virentes campos, Hor. C. 2, 5, 5: cum amor saeviet circa jecur, id. ib. 1, 25, 15 (cf. Petr. 17, 8: dolor saevit in praecordiis). So esp. freq. in medic. lang.: circa faciem, nares, aures, labra, Cels. 5, 28, 2; 5, 2, 8.
          So in Livy, with names of places, approaching the more general use of later writers, v. infra, C.: quadriduum circa rupem consumptum, Liv. 21, 37, 3: compositis circa Opuntem rebus, id. 28, 7, 9: iisdem diebus circa Chalcidem Thoaseandem fortunam habuit, id. 35, 37, 5 Weissenb. ad loc.; cf.: multos circa unam rem ambitus fecerim, id. 27, 27, 12 Weissenb. ad loc.
      4. 4. ( = circum, II. E.) In respect to persons who surround one (as attendants, friends, adherents, etc.), around, about: multa sibi opus esse, multa canibus (sarcast. for indagatoribus) suis, quos circa se haberet, Cic. Verr. 2, 1, 48, § 126: ex iis trecentos juvenes inermes circa se habebat, Liv. 29, 1, 2: omnes, Suet. Aug. 48; id. Calig. 43: circa regem erat et Phrygum turba, Curt. 3, 1, 17: e spadonibus, qui circa reginam erant, id. 4, 10, 25: omne sed officium circa te semper obibat turba tui sexūs, Mart. 1, 91, 3: quod omnes circa te similes tui effecisti, Plin. Pan. 83, 3.
        In the language of the imperial court: circa latus alicujus agere, to wait on, altend, Dig. 27, 1, 30.
        Hence also without a verb: circa aliquem, = οἱ περί τινα, the attendants, companions of a person: omnibus vero circa eum gratuito aut levi fenore obstrictis, Suet. Caes. 27; id. Dom. 9; cf. Liv. 21, 49, 7 Drak.
    2. B. (Peculiar to the form circa). In time, designating nearness, proximity to a definite point of time, about (first in Livy; cf. circiter): postero die circa eandem horam in eundem locum rex copias admovit, Liv. 42, 57, 10: circa eum mensem, Plin. 9, 18, 33, § 69: lucis ortum, Curt. 5, 3, 7: lucem, Suet. Oth. 11: mediam noctem, id. Claud. 2: vernum aequinoctium, Col. 5, 6, 19: Kalendas et Idus Octobr., id. 5, 10, 8, 5, 10, 12; 5, 12, 2 al.; Plin. Ep. 1, 7, 4; Pall. 2, 4; 2, 7 al.
      With definite numbers: septimum diem, Cels. 2, 6: undecimam horam, Suet. Caes. 88: lustra decem, Hor. C. 4, 1, 6; Scrib. 227.
      With general designations of time: tempora illa, Quint. 11, 3, 143: tempora Peloponnesia, id. 12, 10, 4: Murenae Cepionisque conjurationis tempus, Vell. 2, 93, 1: Magni Pompeii aetatem, Plin. 33, 12, 55, § 156: mortem, id. 11, 37, 73, § 189: initia imperii, Suet. Claud. 7.
      And in the designation of periods of time by persons who belonged to them (cf. ante): circa Demetrium Phalerea, about the time of Demetrius Phalereus, Quint. 2, 4, 41 Spald.: Tisiam et Coraca, id. 2, 17, 7: Philippum, id. 12, 10, 6: Ciceronem, Sen. Contr. 1 praef.: Attium, Vell. 1, 17, 1.
      1. 2. In numerical designations, about, nearly, almost (first in Livy for the usual ad or circiter): ea fuere oppida circa septuaginta, Liv. 45, 34, 6: quingentos Romanorum, id. 27, 42, 8: decem milia Persarum, Curt. 4, 6, 30: sestertium vicies, Suet. Claud. 6: quartum milliarium, id. Ner. 48: selibram, Cels. 4, 19: singulas heminas, id. 7, 15.
    3. C. (Also peculiar to the form circa, and only in post-Aug. prose; esp. freq. in Quint., occurring more than seventy times.) Trop. for the designation of an object about which, as if it were a centre, any thing moves, is done, etc., around, about, in, in respect to, etc.; depending upon substt., adjj., or verbs.
      1. 1. Upon substantives: circa eosdem sensus certamen atque aemulatio, Quint. 10, 5, 5: circa S litteram deliciae, id. 1, 11, 6: verba dissensio, id. 3, 11, 5: memoriam suam vanitas atque jactatio, id. 11, 2, 22: hoc opiniones, id. 2, 15, 1; Plin 8, 16, 19, § 48: quem pugna est, Quint. 8, 6, 1; 7, 1, 15: voces inani studio, id. 8, prooem § 18 et saep: rura sermo, Plin. 18, 1, 1, § 5: classicum brevis et expeditus labor, Plin. Ep 3, 9, 13: hospitia nullum fastidium, id. Pan. 20, 3: publica circa bonas artes socordia, Tac. A. 11, 15: principem novo exemplo, i. e. in principe, Suet. Claud. 14.
      2. 2. Upon adjectives: non circa plurium artium species praestantem, sed in omnibus eminentissimum, Quint. 12, 10, 12: jus nostrum attentior, id. 4, 5, 21: studia mentis erectae, id. 1, 3, 10: lites raras ridiculi, id. 7, 1, 43: praecepta utiles sententiae, id. 10, 1, 52; 6, 1, 42 al.: corporis curam morosior, Suet. Caes. 45: victum indifferens, id. ib. 53: deos ac religiones neglegentior, id. Tib. 69: administrationem imperii vacuus, id. Dom. 3 al.: summa scelera distentum, Tac. A. 16, 8 fin.: adfectationem Germanicae originis ultro ambitiosi, id. G. 28: excessus otiosus, id. Or. 22: se animati, Just. 14, 1, 3 al.
      3. 3. Upon verbs facetum quoque non tantum circa ridicula opinor consistere, Quint. 6, 3, 19: hoc disputatum est, id. 1, 5, 34: priores erratur, id. 2, 5, 26: formas litterarum haerere, id. 1, 1, 21, cf. id. 5, 10, 114; Suet. Aug. 71. res tenues morari, Quint 1, 1, 35: consilium elegendi successoris in duas factiones scindebantur, Tac. H. 1, 13: Medeam, Thyestem (tragoedias) tempus consumas, id. Or. 3: successorem omnia ordinari, Suet. Claud. 45: ceremonias, item circa omnium ordinum statum quaedam correxit, id. ib. 22.
        Note: Circa very rarely follows its case: quem circa, Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107; Ov. A. A. 2, 577; id. .3, 668; cf. circum, II. fin.

2. Circa, ae, v. Circe.

circaea, ae, f., = κιρκαία, a plant used as a charm, Plin. 27, 8, 38, § 60.

circaeum (-on), i, n., = κιρκαῖον, the plant also called mandragoras, Plin. 25, 13, 94, § 147.

Circaeus, a, um, pertaining to Circe; v. Circe, II.

circāmoerĭum, ii, n. [circa-moerus, for murus; cf. pomerium], the space about a wall, on both sides of a wall: pomerium, verbi vim solam intuentes, postmoerium interpretantur esse; est autem magis circamoerium, Liv. 1, 44, 4.

circānĕa, ae, f. [circa], a bird so named from its circular flight, Paul. ex Fest. p. 43, 1 Müll.

Circē, ēs

    (
  1. I. gen. Circae, Liv. And. ap. Fest. s. v. topper, p. 270; Verg. A. 3, 386: Circes, Prop. 3 (4), 12, 27; acc Circam, Plaut. Ep. 4, 2, 34 Ritschl; Cic. N D. 3, 21, 54; together with Circen, id. ib. 3, 19, 48; v. Inscr. Orell. N. cr.; abl. Circā, Hor. Epod. 17, 17; Tert. Spect. 8; cf. Charis. 1, 15, p. 46), f., = Κίρκη, the daughter of the Sun and of Perse or Perseis, sister of Æetes, a sea-nymph, distinguished for her magic arts, whose abode, after her flight from Colchis, was said to be in the region of the promontory of Circeii, in Latium, Cic. N. D. 3, 19, 48; id. Off. 1, 31, 113; Verg. E. 8, 70; id. A. 7, 20 and 282, Ov. M. 4, 205; 13, 968; 14, 10; 14, 247 sq.; 14, 312 sq.; id. R. Am. 263; 287; Hyg. Fab. 125; 156; 199; Plin. 25, 2, 5, § 10; Tib. 2, 4, 55; Hor. C. 1, 17, 20; id. Ep. 1, 2, 23 et saep.
    Traces of divine homage paid to her among the Circeii; v. in Inscr. Orell. 1849; cf. Cic. N. D. 3, 19, 48.
    Hence,
  2. II. Circaeus, a, um, adj., pertaining to Circe, Circean. poculum, Cic. Div. in Caecil. 17, 57: gramen, i. e. magical, poisoning, Prop. 2, 1, 53: campi, i e. the region of Colchis, the native land of Circe, Val. Fl. 5, 328; 6, 426, where also is the town Circæum, Plin. 6, 4, 4, § 13: litus, the Circeian promontory, Ov M. 14, 248; cf. id. ib. 14, 348: terra, Circeii, Verg. A 7, 10: moenia, i. e. Tusculum, after its builder, Telegonus, the son of Circe, Hor. Epod. 1, 30; cf. dorsum, the Hill of Tusculum, Sil. 7, 692.